ประชาคมอาเซียน

Thursday, 22 September 2016 17:48

ความเป็นมาของอาเซียน
         สมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (Association of Southeast Asian Nations หรือ ASEAN) ก่อตั้งขึ้นโดย ปฏิญญากรุงเทพ (The Bangkok Declaration) หรือปฏิญญาอาเซียน (ASEAN Declaration) เมื่อวันที่ 8 สิงหาคม 2510 โดยสมาชิกผู้ก่อตั้งมี 5 ประเทศ ได้แก่ อินโดนีเซีย มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ สิงคโปร์ และไทย ต่อมาได้มีประเทศต่าง ๆ เข้าเป็นสมาชิกเพิ่มเติมได้แก่ บรูไนดารุสซาลาม (เป็นสมาชิกเมื่อ 7มกราคม 2527) เวียดนาม (วันที่ 28 กรกฎาคม 2538) ลาว พม่า (วันที่ 23 กรกฎาคม 2540) และกัมพูชา (เมื่อวันที่ 30 เมษายน 2542) ตามลำดับ จึงทำให้ปัจจุบันอาเซียนมีสมาชิกครบ 10 ประเทศ อาเซียนก่อตั้งขึ้นเพื่อเสริมสร้างความร่วมมือระหว่างประเทศสมาชิกอาเซียนในด้านต่างๆ เช่นด้านการเมือง ความมั่นคง เศรษฐกิจและวัฒนธรรม วิทยาศาสตร์ การเกษตร อุตสาหกรรม การคมนาคม รวมทั้งการยกระดับรายได้ ความเป็นอยู่ของประชาชน เพื่อวางรากฐานที่ดี ซึ่งจะนำไปสู่ความเจริญรุ่งเรืองของอาเซียน
 
ASEAN Flag ธงอาเซียน
         แสดงถึงเสถียรภาพ สันติภาพ ความสามัคคี และพลวัตของอาเซียน สีของธงได้แก่ สีน้ำเงิน สีแดง สีขาว และสีเหลือง ซึ่งเป็นสีหลักของชาติสมาชิก สีน้ำเงิน แสดงถึง สันติภาพ เสถียรภาพ สีแดง แสดงถึง ความกล้าหาญและความก้าวหน้า สีขาว แสดงถึง ความบริสุทธิ์ สีเหลือง แสดงถึง ความเจริญรุ่งเรือง ร่วงข้าว แสดงถึง ความใฝ่ฝันของผู้ก่อตั้ง วงกลม แสดงถึง เอกภาพของอาเซียน ดวงตราอาเซียน เพื่อแสดงถึงเสถียรภาพ สันติภาพ ความสามัคคี
สีของดวงตรา ได้แก่ สีน้ำเงิน สีแดง สีขาว สีเหลือง ซึ่งเป็นสีหลัก ในตราประจำชาติ ความหมายเหมือนกันกับธงอาเซียน
รวงข้าวสีเหลือง 10 รวงมัดรวมกันไว้แสดงถึงประเทศสมาชิกรวมกันเพื่อมิตรภาพและ ความเป็นน้ำหนึ่งน้ำใจเดียวกัน

สัญลักษณ์อาเซียน

   “ต้นข้าวสีเหลือง 10 ต้นมัดรวมกันไว้” หมายถึง ประเทศในภูมิภาค เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ทั้ง 10 ประเทศรวมกันเพื่อมิตรภาพและความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน โดยสีที่ปรากฏใน สัญลักษณ์ของอาเซียน เป็นสีที่สำคัญของธงชาติ ของแต่ละประเทศ สมาชิกอาเซียน
AEC
     
กฎบัตรอาเซียน
         กฎบัตรอาเซียน (The ASEAN Charter) คือ ธรรมนูญ หรือ กฎหมายสูงสุดของอาเซียน กฎบัตรอาเซียน
เปรียบเสมือนธรรมนูญของอาเซียน ที่จะวางกรอบทางกฎหมายและ โครงสร้างองค์กร เพื่อประสิทธิภาพของอาเซียน
ในการดำเนินการตามวัตถุประสงค์ และเป้าหมาย โดยวัตถุประสงค์ ของกฎบัตรอาเซียน คือ ทำให้อาเซียนเป็นองค์กร
ที่มีประสิทธิภาพ มีประชาชนเป็นศูนย์กลาง และเคารพกฎกติกาในการทำงานมากขึ้น
     
หลักการของอาเซียน    
กฎบัตรอาเซียน ได้กำหนดหลักการของอาเซียนไว้ 14 ประการ คือ
1. ในการดำเนินการ เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ตามข้อ 1 อาเซียนและประเทศสมาชิกอาเซียน ยืนยันและยึดมั่นในหลักการพื้นฐาน ที่ปรากฏในปฏิญญา ความตกลง อนุสัญญา ข้อตกลง สนธิสัญญา และตราสารอื่นๆ ของอาเซียน
2. อาเซียนและประเทศสมาชิกอาเซียนจะปฏิบัติตามหลักการดังต่อไปนี้ 
(1) การเคารพเอกราช อธิปไตย ความเสมอภาค บูรณภาพแห่งดินแดน และอัตลักษณ์แห่งชาติของรัฐสมาชิกอาเซียนทั้งปวง
(2) ความผูกพันและความรับผิดชอบร่วมกันในการเพิ่มพูนสันติภาพ ความมั่นคง และความมั่งคั่งของภูมิภาค
(3) การไม่ใช้การรุกราน และการข่มขู่ว่าจะใช้หรือการใช้กำลังหรือ การกระทำอื่นใดในลักษณะที่ขัดต่อกฎหมายระหว่างประเทศ
(4) การอาศัยการระงับข้อพิพาทโดยสันติ
(5) การไม่แทรกแซงกิจการภายในของรัฐสมาชิกอาเซียน
(6) การเคารพสิทธิของ ประเทศสมาชิกทุกประเทศ ในการ ธำรงประชาชาติของตน โดยปราศจากการแทรกแซง การบ่อนทำลาย และการบังคับจากภายนอก
(7) การปรึกษาหารือที่เพิ่มพูนขึ้น ในเรื่องที่มีผลกระทบอย่างร้ายแรงต่อ ผลประโยชน์ร่วมกันของอาเซียน
(8) การยึดมั่นต่อหลักนิติธรรม ธรรมาภิบาล หลักการประชาธิปไตยและ รัฐบาลตามรัฐธรรมนูญ
(9) การเคารพเสรีภาพพื้นฐาน การส่งเสริมและคุ้มครองสิทธิมนุษยชน และการส่งเสริมความยุติธรรมทางสังคม
(10) การยึดถือกฎบัตรสหประชาชาติ และกฎหมายระหว่างประเทศ รวมถึงกฎหมายมนุษยธรรมระหว่างประเทศ ที่รัฐสมาชิกอาเซียนยอมรับ
(11) การละเว้นจากการมีส่วนร่วม ในนโยบายหรือกิจกรรมใดๆ รวมถึงการใช้ดินแดนของตน ซึ่งดำเนินการโดยรัฐสมาชิกอาเซียน หรือรประเทศที่มิใช่สมาชิกอาเซียน หรือ ผู้กระทำที่ไม่ใช่ประเทศใดๆ ซึ่งคุกคามอธิปไตย บูรณภาพแห่งดินแดน หรือเสถียรภาพทางการเมือง และเศรษฐกิจของรัฐสมาชิกอาเซียน
(12) การเคารพในวัฒนธรรม ภาษา และศาสนาที่แตกต่าง ของประชาชนอาเซียน โดยเน้นคุณค่าร่วมกันของประชาชนอาเซียน ในจิตวิญญาณ ของเอกภาพในความหลากหลาย
(13) ความเป็นศูนย์รวมของอาเซียนในความสัมพันธ์ภายนอกทางการเมือง เศรษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรม โดยคงไว้ซึ่งความมีส่วนร่วมอย่างแข็งขัน การมองไปภายนอก การไม่ปิดกั้นและการไม่เลือกปฏิบัติ
(14) การยึดมั่นในกฎการค้าพหุภาคี และระบอบของอาเซียนซึ่งมีกฎเป็นพื้นฐาน สำหรับการปฏิบัติตามข้อผูกพันทางเศรษฐกิจอย่างมีประสิทธิภาพ และ การลดอย่างค่อยเป็นค่อยไป เพื่อไปสู่การขจัดการกีดกันทั้งปวง ต่อการรวมกลุ่มทางเศรษฐกิจระดับภูมิภาค ในระบบเศรษฐกิจซึ่งขับเคลื่อนโดยตลาด
     
สามเสาหลักประชาคมอาเซียน
threepillar
         อาเซียนได้จัดแยกแผนงานที่จะช่วยสร้างประชาคมเป็น 3 เรื่องสำคัญ คือ เรื่องสำคัญ 3 เรื่องดังกล่าวข้างต้น อาเซียนได้กำหนดชื่อเรียก เพื่อให้ง่ายต่อความเข้าใจว่า “สามเสาหลัก” ซึ่งจะเชื่อมโยงสัมพันธ์กัน หรือเป็นเสาค้ำประชาคมอาเซียนในภาพรวมให้แข็งแกร่ง มั่นคง

เสาที่ 1 ประชาคมการเมืองและความมั่นคงอาเซียน (ASEAN Political-Security Community : APSC) มีวัตถุประสงค์ที่จะทำให้ประเทศ ในภูมิภาค อยู่อย่างสันติสุข แก้ไขปัญหาภายในภูมิภาคโดยสันติวิธี และยึดมั่นในหลักความมั่นคงรอบด้าน โดยจะดำเนินการดังนี้
1) ใช้เอกสารทางการเมืองและกลไกของ อาเซียนที่มีอยู่แล้วในการเพิ่มศักยภาพในการแก้ไขปัญหา ข้อพิพาทภายในภูมิภาค รวมถึงการต่อต้านการก่อการร้าย การลักลอบค้ายาเสพติด การค้ามนุษย์ อาชญากรรมข้ามชาติและการขจัดอาวุธ ที่มีอานุภาพทำลายล้างสูง 
2) ริเริ่มกลไกใหม่ๆ ในการเสริมสร้างความมั่นคง และกำหนดรูปแบบใหม่สำหรับความร่วมมือ ในด้านนี้ ซึ่งรวมไปถึง การกำหนดมาตรฐาน การป้องกันการเกิดข้อพิพาทการแก้ไขข้อพิพาท และการส่งเสริมสันติภาพภายหลังจากการเกิดข้อพิพาท 
3) ส่งเสริมความร่วมมือ ด้านความมั่นคงทางทะเล โดยไม่กระทบต่อนโยบายต่างประเทศและ ความร่วมมือทางทหาร ของประเทศสมาชิก กับประเทศนอกภูมิภาค

เสาที่ 2 ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน (ASEAN Economic Community: AEC)
มีเป้าหมายที่จะทำให้ภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มีความมั่นคง และสามารถแข่งขันกับภูมิภาคอื่นๆ ได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยจะดำเนินการดังนี้
1) ทำให้การไหลเวียนของสินค้า การบริการ การลงทุน เงินทุน แรงงานฝีมือการพัฒนาทาง เศรษฐกิจเป็นไปอย่างเสรี และการลดปัญหา ความยากจนและความเหลื่อมล้ำทางสังคม ภายในปี พ.ศ.2558 
2) ทำให้อาเซียนเป็นตลาดเดียวและเป็นฐานการผลิตเดียวกัน โดยจะเริ่มกลไกและมาตรการใหม่ๆ ในการปฏิบัติตามข้อริเริ่มทางเศรษฐกิจที่มีอยู่แล้ว 
3) ให้ความช่วยเหลือแก่ประเทศสมาชิกใหม่ของอาเซียน (กัมพูชา ลาว เมียนมาร์และเวียดนาม) เพื่อลดช่องว่างของ ระดับการพัฒนา และช่วยให้ประเทศเหล่านี้เข้าร่วมในการรวมตัวทางเศรษฐกิจ ของอาเซียนได้อย่างเข้มแข็ง 
4) ส่งเสริมความร่วมมือ ในนโยบายการเงินและเศรษฐกิจมหภาค ตลาดการเงิน และตลาดเงินทุน การประกันภัย ภาษีอากร การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานและการคมนาคมขนส่ง การพัฒนาความร่วมมือ ด้านกฎหมาย ด้านการเกษตร พลังงานการท่องเที่ยว การพัฒนาทรัพยากร มนุษย์ โดยการยกระดับ การศึกษาและการพัฒนาฝีมือของแรงงาน

เสาที่ 3 ประชาคมสังคมและวัฒนธรรมอาเซียน (ASEAN Socio-Cultural Community : ASCC) มีจุดมุ่งหมายที่จะทำให้ภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เป็นสังคมที่ผู้คนอาศัยอยู่ร่วมกันอย่างเอื้ออาทร ประชากรมีสภาพความเป็นอยู่ที่ดี ได้รับการพัฒนาในทุกด้านและมีความมั่นคง ทางสังคม โดยส่งเสริมความร่วมมือในด้านต่างๆ 
1) การพัฒนาสังคม โดยการยกระดับความเป็นอยู่ของ ผู้ด้อยโอกาสและผู้ที่อาศัยในถิ่นทุรกันดาร และส่งเสริมการมีส่วนร่วม อย่างแข็งขันของกลุ่มต่างๆ ในสังคม
2) การพัฒนาการฝึกอบรม การศึกษาระดับพื้นฐานและสูงกว่า การพัฒนาทางวิทยาศาสตร์และ เทคโนโลยีการสร้างงาน และการคุ้มครองทางสังคม
3) การส่งเสริมความร่วมมือในด้านสาธารณสุข โดยเฉพาะอย่างยิ่งการป้องกันและควบคุมโรคติดต่อ เช่น โรคเอดส์ โรคไข้หวัดใหญ่
4) การจัดการปัญหาด้านสิ่งแวดล้อม เช่นมลพิษทางอากาศ มลพิษทางทะเล การลักลอบทิ้งสารเคมี เป็นต้น รวมทั้งส่งเสริมการใช้ทรัพยากรธรรมชาติอย่างยั่งยืน
5) การส่งเสริมการปฏิสัมพันธ์ระหว่างนักเขียน นักคิด และศิลปินในภูมิภาค รวมถึงการส่งเสริม ความเป็นตัวตนหรือที่เรียกว่า “อัตลักษณ์” ของอาเซียน
Rate this item
(1 Vote)
Read 12829 times
Published in: ข้อมูลอาเซียน

More in this category:

back to top
JSN Nuru template designed by JoomlaShine.com
นโยบาย Cookie

เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ (Cookies) เพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์การใช้งานที่ดียิ่งขึ้น

ยอมรับ